O SMILODON

Smilodon, ou coitelo de dobre folla, é un xénero extinto de félidos de dentes de sabre da subfamilia dos macairodontinos. Apareceu en América do Norte a finais do piloceno e expandiuse a América do Sur durante o gran intercambio americano. Recoñécense tres especies deste xéneros: smilodon gracilis, smilodon fatalis e smilodon populator. Estímase que os maiores machos da especie smilodon populator podían chegar a pesar hasta 300 kg, rivalizando deste modo co tigre moderno polo título de maior félido de todos os tempos. Pero en comparación ca maior parte dos félidos, a característica máis distintiva do xénero, son os seus enormes caninos que o comvirtiron dende o seu descubrimento nun dos mamíferos prehistoricos máis populares. Esta característica, que comparte con algúns outros xéneros, serviu para coñecer a estes animais polo sobrenome de <tigres dentes de sabre> termo inadecuado xa que se trata de especies distintas do tigre actual e que existiron outros mamíferos carnívoros de dentes de sable que non estaban en absoluto relacionados cos macairodontinos, como o xénero marsupial Thylacosmilus.

DATOS INTERESANTES

-Peso: Oscila entre 180 kg e 420 kg, dependendo da especie.

-Altura: Pode chegar a medir 1,3 m.

-Lonxitude: Mide entre 1.90 m e 3 m, dependendo da raza.

-Alimentación: o smilodon era carnívoro e alimentábase, normalmente, de bisontes, alces, cervos, camelos, perezosos xigantes, crías de mamuts e mastodontes.

-Duración: Fai entre 2,5 millóns e 9,6 de anos.

-Hábitat: O máis probable é que viviran en pradeiras e sabanas.

-Tribu: As súas tribus eran coñecidas como Smilodontini.